Psaxtiria

Οι σιωπηλές ντισκοτέκ, στις οποίες οι άνθρωποι χορεύουν στον ρυθμό της μουσικής που ακούγεται από ακουστικά και όχι από κάποιο ηχείο, ήταν κάποτε ιδιαίτερο γνώρισμα των μουσικών φεστιβάλ και κάποιων σπέσιαλ νυχτερινών κλάμπ. Τώρα όμως γίνεται ιδιαίτερα δημοφιλές σε γάμους και προσωπικά πάρτι, επιτρέποντας στους νέους να χορεύουν στον ρυθμό της μουσικής που επιθυμούν χωρίς να κρατάνε τους γονείς και τους γείτονες ξύπνιους όλη νύχτα.

Το γεγονός ότι οι χορευτές μπορούν να διαλέξουν ανάμεσα σε δυο ή περισσότερα διαφορετικά κανάλια μουσικής, σημαίνει ότι οι οπαδοί της κλασικής μουσικής μπορούν να χορεύουν βαλς τους Schubert και θεωρητικά να μοιράζονται την ίδια πίστα με τους ρέϊβερ που χορεύουν σε ρυθμούς hard-core techno (πολύ θα ήθελα να το δω αυτό...).

Η καταγωγή αυτής της ιδέας λέγεται ότι έλκεται από μια άσημη Φιλανδική ταινία επιστημονικής φαντασίας του 1969 με το όνομα Ruusujen aika, αλλά η δημοτικότητα της εκτινάχθηκε στην Μ. Βρετανία από την υιοθέτηση της σε ένα μουσικό φεστιβάλ του Glastonbury το 2005. Σήμερα φαίνεται να γίνεται mainstream με τα οικιακά κιτ σιωπηλής ντίσκο να πωλούνται για περίπου 250 λίρες Αγγλίας.
Τουλάχιστον μισή ντουζίνα εταιρίες στην Αγγλία άρχισαν να προσφέρουν τέτοιου είδους εξοπλισμό τα τελευταία 3 χρόνια και όλες αναφέρουν έκρηξη κερδών.
Μια φίρμα, η Headphone Disco, έχει στήσει αλυσίδες franchise στην Γερμανία, την Ιρλανδία και την ανατολική Αφρική και είναι σε διαπραγματεύσεις με το Βρετανικό Συμβούλιο για την δυνατότητα της χρήσης αυτής της ιδέας για την προώθηση της εικόνας της χώρας στο εξωτερικό.

Τέλος, η Silent Arena, εταιρία που ιδρύθηκε πριν 2 χρόνια, ισχυρίζεται ότι είναι η μεγαλύτερη silent disco στον κόσμο, έχοντας την δυνατότητα να φιλοξενήσει 10.000 άτομα.
Τώρα βέβαια, αν θέλετε την γνώμη μου, η απομόνωση και η έλλειψη επικοινωνίας λόγω της ηχορύπανσης ήταν ήδη ένα θέμα σε αυτά τα μαγαζιά. Φανταστείτε τώρα που ο καθένας θα ζει στον δικό του "μουσικό κόσμο". Κάτι δεν μου πάει καλά στην όλη ιδέα...