Psaxtiria

Κάθε χρόνο, τα τελευταία 5 χρόνια, έχω βαρεθεί να βλέπω και να ακούω την ίδια φάρσα ξανά και ξανά.
Όπως διατείνεται ο συντάκτης ενός ανώνυμου e-mail από μια άγνωστη περιοχή του πλανήτη, ο κόκκινος πλανήτης ( ο Άρης δηλαδή ) "... θα φαίνεται τόσο μεγάλος όσο και το ολόγιωμο φεγγάρι" στον νυχτερινό ουρανό και επιπλέον ότι "κανένας από όσους ζουν σήμερα δεν θα έχει την ευκαιρία να το ξαναδεί".
Ο παραπάνω ισχυρισμός βομβαρδίζει τα e-mail των χρηστών διεθνώς, κάθε καλοκαίρι, τα τελευταία 5 χρόνια και σήμερα η "φάρσα του πλανήτη Άρη" έχει γίνει ένα είδος κυβερνο-μύθου.
"Η πιθανότητα να δει κανείς τον Άρη στο μέγεθος της σελήνης διεγείρει την φαντασία", δηλώνει ο Marc Jobin, αστρονόμος στο πλανητάριο του Montreal στο Quebec. "Η λυπηρή πραγματικότητα είναι ότι πολλοί άνθρωποι έχουν πολύ μικρή κατανόηση της αστρονομίας και αδυνατούν να αποκαλύψουν την φάρσα".
Στην πραγματικότητα, υπάρχει μια δόση αλήθειας που ενέπνευσε την φάρσα πριν μερικά χρόνια.

Η αφετηρία της φάρσας.
Οι πλανήτες δεν εκτελούν τέλεια κυκλική τροχια και κατά την διάρκεια της ελλειπτικής τους πορείας γύρω από τον ήλιο, η απόσταση μεταξύ τους διαφοροποιείται. Για παράδειγμα, η απόσταση του Άρη από την Γη κυμαίνεται ανάμεσα στα 55,7 εκατομμύρια χιλιόμετρα και μπορεί να φτάσει τα 401,3 εκατομμύρια χιλιόμετρα.
Στις 27 Αυγούστου 2003, ο Άρης έκανε το ποιο κοντινό πέρασμα στην ιστορία από τον πλανήτη μας, πλησιάζοντας μας σε απόσταση 56 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Τόσο κοντινό πέρασμα δεν συνέβη τα τελευταία 60.000 χρόνια και δεν πρόκειται να ξανασυμβεί μέχρι τις 28 Αυγούστου 2287. Την χρονιά εκείνη, τα πλανητάρια έστειλαν ειδοποιήσεις στους λάτρεις της παρατήρησης των άστρων για το πραγματικό αυτό αστρονομικό γεγονός.
"Εκείνη την περίοδο, ο Άρης μέσα από το τηλεσκόπιο φαινόταν τόσο μεγάλος όσο φαινόταν η σελήνη με το γυμνό μάτι", εξηγεί η Geza Gyuk, αστρονόμος στο πλανητάριο Adler, στο Σικάγο του Illinois. Με ένα καλό ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο, οι παρατηρητές μπορούσαν ακόμη να δουν και πολλά χαρακτηριστικά της επιφανείας του Άρη. Την ίδια περίοδο όμως, άρχισε να κυκλοφορεί και ένα email με την παραπάνω πληροφορία, μόνο που το σημείο που αναφερόταν στο τηλεσκόπιο είχε απαλειφθεί και η πρόταση συνεχιζόταν κατευθείαν με την αναφορά στη σελήνη.

Γιατί πρέπει να χαιρόμαστε που είναι απλώς μια φάρσα?
Ευτυχώς για εμάς, ο Άρης δεν φαντάζει τόσο μεγάλος στον νυχτερινό ουρανό. Αν ο κόκκινος πλανήτης φαινόταν τόσο μεγάλος όπως διατείνεται το email, ο πλανήτης θα έπρεπε να βρίσκεται σε απόσταση 466.000 μιλίων (750.000 χιλιομέτρων) από τη Γη, ή περίπου στην διπλάσια απόσταση από αυτήν που βρίσκεται η Σελήνη.
Με τον Άρη σε αυτήν την απόσταση, όπως δηλώνει και ο Marc Jobin, η ζωή επάνω στην Γη θα ήταν καταδικασμένη. Δεδομένης της αλληλεπίδρασης της βαρύτητας μεταξύ των πλανητών και του ήλιου, ένας εγγύτερος Άρης "θα είχε ακραίες επιπτώσεις στην τροχιά της Γης, με τον πλανήτη μας να προσεγγίζει και να απομακρύνεται πολύ περισσότερο από τον ήλιο". "Με τη σειρά του, αυτό θα έκανε το κλίμα του πλανήτη μας ριζικά διαφορετικό από αυτό που ξέρουμε σήμερα, με ακραίες χαμηλές και υψηλές θερμοκρασίες, καθόλου φιλόξενες για υψηλότερες μορφές ζωής".