7/13/2009 10:25:00 μ.μ.
Γιατί βρίζουμε όταν χτυπάμε? Μα φυσικά για ανακούφιση.
Αναρτήθηκε από Sourouklemes
Οι "κακές" λεξούλες μας κάνουν καλό. Έτσι τουλάχιστον μας λέει μια καινούργια έρευνα που φέρνει στο φως το site του Scientific American και η οποία υποστηρίζει ότι το να βρίζουμε είναι ένας σημαντικός παράγοντας στην ανακούφιση από τον πόνο.Η μελέτη που δημοσιεύτηκε εχθές, 12 Ιουλίου, στο περιοδικό NeuroReport, μέτρησε τον χρόνο που μπορούσαν να διατηρήσουν φοιτητές κολεγίου τα χέρια τους βυθισμένα μέσα σε παγωμένο νερό. Κατά την διάρκεια αυτού του πειράματος, μπορούσαν να ξεστομίζουν τα επιφωνήματα της αρεσκείας τους. Όταν έβριζαν, οι 67 εθελοντές ανέφεραν λιγότερο πόνο και άντεχαν κατά μέσο όρο 40 δευτερόλεπτα περισσότερο το κρύο.
Μολονότι το να καταριόμαστε και να βρίζουμε γενικά είναι κατακριτέο, οι ερευνητές τώρα άρχισαν να έχουν αμφιβολίες για το κατά πόσο είναι κακό. "Το να βρίζει κάποιος είναι μια τόσο συνηθισμένη αντίδραση στον πόνο που πρέπει να υπάρχει μια λογική αιτία του γιατί το κάνουμε", δήλωσε ο ψυχολόγος Richard Stephens του πανεπιστημίου Keele στην Μ. Βρετανία και ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης.
Το πως η βωμολοχία επιτυγχάνει αυτό το αποτέλεσμα είναι προς το παρόν ασαφές αλλά οι ερευνητές υποθέτουν ότι έχει να κάνει με την συνδεσμολογία του εγκεφάλου που συνδέεται με τα συναισθήματα. Προηγούμενες μελέτες έχουν αποδείξει ότι σε αντίθεση με την συνηθισμένη φρασεολογία, η οποία εντοπίζεται σε ένα εξωτερικό στρώμα πάχους λίγων χιλιοστών του αριστερού εγκεφαλικού ημισφαιρίου, τα επιφωνήματα εντοπίζονται σε αρχαίες εξελικτικά δομές, βαθιά τοποθετημένες στο δεξί εγκεφαλικό ημισφαίριο.
Μια τέτοια δομή είναι η αμυγδαλή, η οποία ενεργοποιεί την αντίδραση fight-or-flight (παλεύω ή απομακρύνομαι) κατά την οποία οι καρδιακοί παλμοί ανεβαίνουν και γινόμαστε λιγότερο ευαίσθητοι στον πόνο. Πράγματι, οι παλμοί των μαθητών που έβριζαν ήταν αυξημένοι, κάτι που οι ερευνητές θεώρησαν ότι υποδηλώνει την ενεργοποίηση της αμυγδαλής.
Στην όλη υπόθεση όμως υπάρχει και μια παγίδα: "Όσο περισσότερο βρίζουμε, τόσο λιγότερο συνδέεται αυτή η φρασεολογία με το συναίσθημα" λέει ο Stephens. Και χωρίς συναίσθημα το μόνο που μένει μιας βρισιάς είναι η λέξη, που από μόνη της δεν απαλύνει τον πόνο.
Το πως η βωμολοχία επιτυγχάνει αυτό το αποτέλεσμα είναι προς το παρόν ασαφές αλλά οι ερευνητές υποθέτουν ότι έχει να κάνει με την συνδεσμολογία του εγκεφάλου που συνδέεται με τα συναισθήματα. Προηγούμενες μελέτες έχουν αποδείξει ότι σε αντίθεση με την συνηθισμένη φρασεολογία, η οποία εντοπίζεται σε ένα εξωτερικό στρώμα πάχους λίγων χιλιοστών του αριστερού εγκεφαλικού ημισφαιρίου, τα επιφωνήματα εντοπίζονται σε αρχαίες εξελικτικά δομές, βαθιά τοποθετημένες στο δεξί εγκεφαλικό ημισφαίριο.
Μια τέτοια δομή είναι η αμυγδαλή, η οποία ενεργοποιεί την αντίδραση fight-or-flight (παλεύω ή απομακρύνομαι) κατά την οποία οι καρδιακοί παλμοί ανεβαίνουν και γινόμαστε λιγότερο ευαίσθητοι στον πόνο. Πράγματι, οι παλμοί των μαθητών που έβριζαν ήταν αυξημένοι, κάτι που οι ερευνητές θεώρησαν ότι υποδηλώνει την ενεργοποίηση της αμυγδαλής.
Στην όλη υπόθεση όμως υπάρχει και μια παγίδα: "Όσο περισσότερο βρίζουμε, τόσο λιγότερο συνδέεται αυτή η φρασεολογία με το συναίσθημα" λέει ο Stephens. Και χωρίς συναίσθημα το μόνο που μένει μιας βρισιάς είναι η λέξη, που από μόνη της δεν απαλύνει τον πόνο.
1 σχόλια:
το ιδιο ακριβως πειραμα εγινε απο τους myth-busters μερικα χρονια πριν
Δημοσίευση σχολίου
Σας ενημερώνουμε ότι τα σχόλια θα αναθεωρούνται πριν δημοσιευτούν στο blog επειδή, όπως φάνηκε στην πορεία, κάποιοι χρησιμοποιούν την αμεσότητα της δημοσίευσης για να προσβάλλουν το blog και τους αναγνώστες του.
Δεν πρόκειται να λογοκρίνεται κανένα σχόλιο που θα περιλαμβάνει καλοπροαίρετη κριτική ή θα διορθώνει κάποιο δικό μας σφάλμα. Τα μόνα σχόλια που θα απορρίπτονται είναι τα υβριστικά και τα spam.
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ.