Psaxtiria

Πριν από λίγες μέρες σας είχαμε παρουσιάσει την εφεύρεση που έκανε ο Michael Jackson, η οποία του έδινε την δυνατότητα να αψηφά τους νόμους της βαρύτητας επί σκηνής. Σήμερα όμως ανακαλύψαμε ότι δεν είναι ο μόνος διάσημος που έκανε κάποια εφεύρεση. Σας παρουσιάζουμε λοιπόν 5 διάσημα ονόματα, που ο θεός είχε την - εκνευριστική για εμάς τους υπόλοιπους - καλοσύνη να τους προικίσει και με το προσόν του εφευρέτη πέραν των υπολοίπων ταλέντων τους.

Όλοι γνωρίζουν τον Samuel Langhorne Clemens, κατά κόσμον Mark Twain, σαν διάσημο συγγραφέα. Πόσοι όμως τον γνωρίζουν σαν εφευρέτη?
Ο Twain είχε μια μανία με τα λευκώματα. Διατηρούσε λεπτομερή λευκώματα για τα ταξίδια του και τα γέμιζε με σημειώσεις και εικόνες από την διαδρομή. Στα μέσα του 19ου αιώνα όμως, για να γίνει ένα λεύκωμα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί κοινή κόλα, κάτι που Twain έβρισκε μια ιδιαίτερα ακατάστατη και εκνευριστική εργασία.
Κάποια στιγμή λοιπόν, είχε την ιδέα να επικαλύψει κάθε σελίδα με ένα λεπτό στρώμα κόλλας, κάτι που θα έκανε την διαδικασία ποιο γρήγορη και εύκολη. Κατοχύρωσε την πατέντα αυτή το 1872 και αμέσως έγινε μεγάλη επιτυχία. Ακόμη και σήμερα, τα φωτογραφικά άλμπουμ και τα λευκώματα χρησιμοποιούν την ίδια πατέντα.

Ο διάσημος αυτός Αμερικανός διπλωμάτης ήταν και ένας παραγωγικός εφευρέτης που είχε ένα δια βίου πάθος με την ιατρική. Εκτός από εφευρέσεις όπως ο φούρνος του Φραγκλίνου και οι διεστιακοί φακοί, ήταν και ο δημιουργός του εύκαμπτου καθετήρα. Στοιχειώδεις καθετήρες ούρησης υπήρχαν από το 1000 π.χ αλλά όλοι ήταν άκαμπτοι σωλήνες που προκαλούσαν μεγάλο πόνο στους ασθενείς. Ο αγαπημένος αδερφός του Φραγκλίνου έπασχε από χρόνια πέτρα στα νεφρά και απόφραξη της ουροδόχου κύστεως, κάτι που οδήγησε τον Φραγκλίνο στην απόφαση να φτιάξει έναν καθετήρα που θα ήταν ποιο άνετος. Το 1752, ανέθεσε σε έναν αργυροχρυσοχόο να συναρμολογήσει ένα καθετήρα που αποτελούνταν από εύκαμπτο ασημένιο σωλήνα, καλυμμένο με θήκη από στομάχι ζώου.

Ο Νεύτωνας εκτός από εκπληκτικός φυσικός που εισήγαγε τους νόμους της βαρύτητας και της θερμοδυναμικής, ήταν και μεγάλος ζωόφιλος. Κάποιες πηγές μάλιστα τον θέλουν να έχει εφεύρει την πρώτη πόρτα για γάτες.
Η ιστορία λέει ότι όταν ο Νεύτωνας μελετούσε τις φυσικές ιδιότητες του φωτός, η γάτα του συχνά προσπαθούσε να μπει μέσα στο δωμάτιο ώστε να είναι δίπλα του. Το να ανοίγει όμως την πόρτα δημιουργούσε προβλήματα στα πειράματα του Νεύτωνα εξαιτίας του φωτός που εισερχόταν στον χώρο. Έτσι ο Νεύτωνας, που ευχαριστιόταν να έχει την γάτα του μαζί του, έκανε μια τρύπα στην πόρτα και την κάλυψε με τσόχα. Όταν μάλιστα η γάτα του απέκτησε απογόνους, έκανε επιπλέον τρύπες μικρότερες σε μέγεθος.

Αυτό το διάσημο αστέρι του Hollywood και της MGM, είναι ίσως η μόνη γυναίκα στην οποία μπορεί να δοθεί ο τίτλος της ηθοποιού-επιστήμονα. Ο πρώτος της σύζυγος, ένας Αυστριακός κατασκευαστής όπλων, την σταμάτησε από το κυνήγι της καριέρας της στον χώρο του θεάματος και της επέβαλε να παρευρίσκεται σε συνεδριάσεις που αφορούσαν στρατιωτική τεχνολογία και άμυνα. Η Lamarr ήταν μια ιδιαιτέρως ευφυής γυναίκα και αμέσως μόλις χώρισε από τον σύζηγο της, αυτή και ένας φίλος της πατεντάρισαν ένα σύστημα που σχεδιάστηκε για να κατευθύνει τορπίλες και να τις βοηθάει να αποφεύγουν την ανίχνευση τους με ραντάρ. Το 1942, η εφεύρεση τους ήταν πολύ μπροστά από την εποχή της και εκτός εμβέλειας της υπάρχουσας στρατιωτικής τεχνολογίας με αποτέλεσμα να μην εφαρμοστεί μέχρι το 1962. Ωστόσο, τα δικαιώματα της πατέντας είχαν λήξει μέχρι τότε, με αποτέλεσμα η Lamarr και ο συνεργάτης της να μην κερδίσουν χρήματα από αυτήν.

Την δεκαετία του 50, ένα κύμα βουτηρο-φοβίας έπληξε τις ΗΠΑ, εξαιτίας της γνωστοποίησης ότι το βούτυρο περιέχει κορεσμένα λίπη που μπορεί να οδηγήσουν σε καρδιακές παθήσεις. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι καταναλωτές να στραφούν μαζικά στην μαργαρίνη. Πόσοι όμως από εμάς γνωρίζουν ότι η μαργαρίνη οφείλει την ύπαρξη της στον Napoleon III?
Ο αυτοκράτορας (και ανιψιός του Βοναπάρτη) ήθελε να διατηρεί τον στρατό σε ετοιμότητα και υγιή. Το πρόβλημα όμως ήταν ότι το βούτυρο χαλούσε πολύ γρήγορα. Έτσι πρόσφερε βραβείο σε όποιον θα του παρουσίαζε ένα λίπος που θα μπορούσε να αντικαταστήσει το βούτυρο. Η μαργαρίνη, που κάποιες φορές αποκαλείται oleomargarine ή απλά oleo, δημιουργήθηκε κάπου στην δεκαετία του 1860 από έναν χημικό με το όνομα Hippolyte Mege-Mouries, ο οποίος χρησιμοποίησε βοδινό λίπος, νερό και λίπος από γάλα για να φτιάξει την πρώτη απομίμηση βουτήρου. Μολονότι ο Napoleon III δεν ήταν ο εφευρέτης του προϊόντος, η αφοσίωση του στον Γαλλικό στρατό ήταν αυτή που έκανε την μαζική του παραγωγή πραγματικότητα.