Psaxtiria

Κασκαντέρ εικονολήπτης σώθηκε σαν από θαύμα πέφτοντας από ύψος 1.829 σε βουνό της Ρωσίας. Δεν πρόλαβε να ανοίξει το αλεξίπτωτό του, αλλά είχε την τύχη να προσγειωθεί - με ταχύτητα 90 μιλίων την ώρα επάνω σε πυκνό στρώμα φρέσκου χιονιού. Έτσι γλίτωσε μόνο με μερικά τραύματα.
Ο 31χρονος Τζέιμς Μπουλ έχει πλέον συνέλθει έναν μήνα μετά την περιπέτεια που λίγο έλειψε να του κοστίσει τη ζωή. Από τη μνήμη του ποτέ δεν θα σβήσουν οι δραματικές στιγμές που έζησε, όντας σίγουρος ότι ήταν οι τελευταίες του. Έχει τεράστια πείρα στα αλεξίπτωτα, με 2.500 άλματα στο ενεργητικό του και ειδίκευση επαγγελματία στις εναέριες λήψεις.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση τραβούσε σκηνές για ένα ντοκιμαντέρ στην απόμακρη περιοχή Καμτσάτκα της Ρωσίας. Οι καιρικές συνθήκες και το απέραντο λευκό σεντόνι του χιονιού τού προκάλεσαν σύγχυση προσανατολισμού και έχασε την αίσθηση του ύψους, με αποτέλεσμα να μην ανοίξει το αλεξίπτωτό του την κατάλληλη στιγμή για μια ομαλή προσγείωση.
Όταν το κατάλαβε ήταν πλέον πολύ αργά. Δύο δευτερόλεπτα προτού φθάσει στο έδαφος τράβηξε την περόνη αλλά ήξερε ότι ήταν μάταιο. Το αλεξίπτωτο δεν προλάβαινε να ανοίξει. «Δεν με κατέλαβε πανικός» δήλωσε στον «Guardian». «Μέσα στα δύο αυτά δευτερόλεπτα πρόλαβα να φέρω στο μυαλό μου τη γυναίκα μου και το μωρό μας και ένιωσα απέραντη θλίψη που δεν θα τους ξανάβλεπα - και αμέσως σκέφτηκα τη μοναξιά του θανάτου».

Δεν ήταν όμως γραφτό του να πεθάνει. Από κάτω τον περίμενε ένα σωτήριο στρώμα χιονιού. Με το χτύπημα έχασε για λίγο τις αισθήσεις του. Πέρασε μισή ώρα αγωνίας σε θερμοκρασία κάτω του μηδενός ώσπου να φθάσει το ελικόπτερο που τον έσωσε. Χρειάστηκαν τρεις ώρες για να μεταφερθεί στο πλησιέστερο νοσοκομείο.

«Άνοιξα τα μάτια μου και δεν πίστευα ότι είμαι ζωντανός. Ανάσαινα με μεγάλη δυσκολία, το στόμα μου είχε γεμίσει αίμα, η πλάτη μου πονούσε αφόρητα. Το ένστικτο μου υπαγόρευε τρία πράγματα:να αναπνέω, να κάνω εμετό και να ουρλιάζω».

πηγή : [link]