Psaxtiria

Για να βοηθηθούμε στην απάντηση της ερώτησης αυτής, θα πρέπει να περιορίσουμε την γκάμα των αεροπλάνων μόνο σε αυτά που είναι επανδρωμένα και μόνο στους τύπους των συμβατικών πτητικών μοντέλων. Μετά από αυτήν την διευκρίνηση, καταλήγουμε σε τρεις ομάδες κατασκευαστών που, μετά το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, ανταγωνίζονταν μεταξύ τους για το ποιος θα φτιάξει το μικρότερο αεροπλάνο του κόσμου. Τα μοντέλα στα οποία κατέληξαν, ήταν τα εξής:

Σχεδιάστηκε, κατασκευάστηκε και πέταξε από τους Ken Coward, William Chana και Karl Montijo, στο San Diego της Καλιφόρνια.
Είχε μήκος 4.25 μέτρα, άνοιγμα φτερών 5.5 μέτρα, έφερε κινητήρα με πιστόνια ισχύος 30 ίππων και μπορούσε να μεταφέρει μέγιστο βάρος 90 κιλών συμπεριλαμβανομένων του πιλότου και των καυσίμων. Το βάρος διατηρούνταν στο ελάχιστο με την τοποθέτηση του πιλότου σε πρηνή θέση επάνω στον σκελετό του αεροσκάφους.
Μόνο ένα τέτοιο αεροσκάφος κατασκευάστηκε, κάνοντας την παρθενική του πτήση το 1948 και το οποίο στη συνέχεια τοποθετήθηκε στο μουσείο αεροναυτικής του San Diego. Οι κατασκευαστές του, δημιούργησαν μια μικρή εταιρία με την ονομασία Bee Aviation ή Beecraft και προχώρησαν στην κατασκευή μιας μεγαλύτερης έκδοσης του Wee Bee με την ονομασία Honey Bee, με άνοιγμα φτερών 9.5 μέτρα.

Πρόκειται για ένα μικρότερο αεροπλάνο από το Wee Bee, σχεδιασμένο από τους Ray Stits και Martin Youngs. Για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν τα εξαρτήματα από ένα περισσευούμενο Taylorcraft L-2 του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Είχε μήκος 3.4 μέτρα, άνοιγμα φτερών που, στις 3 διαφορετικές εκδοχές του αεροσκάφους, κυμαινόταν μεταξύ 2.7 και 2.8 μέτρα, κινητήρα μονού εμβόλου με ισχύ που επίσης είχε εύρος από 36 έως 75 ίππους, δίνοντας έτσι στο Junior μέγιστη ταχύτητα πάνω από 150 μίλια την ώρα.

Προσπαθώντας να συναγωνιστεί τον Ray Stits ένας μηχανικός από το Los Angeles, ο Wilbur Staib, ξεκίνησε να σχεδιάζει και να κατασκευάζει ένα μικροσκοπικό μονοπλάνο με το όνομα Little Bit.
Με μήκος 3.4 μέτρα και άνοιγμα φτερών μόνο 2.3 μέτρα, το Little Bit ζύγιζε 177 κιλά χωρίς καύσιμα. Δυστυχώς το αεροπλάνο δεν πέταξε ποτέ με επιτυχία και αποσυναρμολογήθηκε. Με τα κομμάτια του, αργότερα κατασκευάστηκε ένα διπλάνο με άνοιγμα φτερών 4 μέτρα.
Ωστόσο, η πρόκληση που έθεσε ο Staib για ένα ακόμη μικρότερο αεροπλάνο, οδήγησε τους κατασκευαστές του Stits Junior να στραφούν στα διπλάνα προκειμένου να μειώσουν το μέγεθος, δημιουργώντας το Sky Baby.
Είχε άνοιγμα φτερών μόλις 2.1 μέτρα, μήκος 3 μέτρα, ζύγιζε 205 κιλά χωρίς καύσιμα και 302 κιλά με καύσιμα, ενώ ο κινητήρας χάριζε στο Sky Baby ταχύτητα 185 μιλίων την ώρα. Ο πιλότος Robert Starr πέταξε με το μοντέλο αυτό σε εναέρια σόου από τον Απρίλιο εως τον Νοέμβριο του 1952 και στη συνέχεια το αεροπλάνο δόθηκε στο Εθνικό μουσείο αεροναυτικής και διαστήματος το 1972.

Ο πιλότος του Sky Baby που προαναφέραμε, αργότερα κατασκεύασε το Bumble Bee. Ήταν ένα διπλάνο, με βάρος 248 κιλά άδειο και 329 πλήρες καυσίμων δηλαδή βαρύτερο από τον προκάτοχο του αλλά μικρότερο σε μέγεθος. Είχε μήκος 2.9 μέτρα, άνοιγμα φτερών 2 μέτρα και έκανε την παρθενική του πτήση στις 28 Ιανουαρίου 1984. Κινούμενο από έναν κινητήρα 85 ίππων, το Bumble Bee έφθανε τα 180 μίλια την ώρα.

Προκειμένου να μείνει ο τίτλος στην οικογένεια, ο γιος του Ray Stits, Donald Stits, κατασκεύασε ένα μονοπλάνο με μήκος 3.4 μέτρα, μεγαλύτερο δηλαδή από το προηγούμενο αλλά με άνοιγμα φτερών 1.9 μέτρα και βάρος μόνο 115 κιλά χωρίς καύσιμα. Ο κινητήρας των 55 ίππων χάριζε στο Baby Bird ταχύτητα 110 μιλίων την ώρα και πέταξε για πρώτη φορά στο Camarillo της Καλιφόρνια τον Αύγουστο του 1984.

O Robert Starr όμως, πίστεψε ότι μπορεί να κατασκευάσει ακόμη μικρότερο αεροπλάνο, καταλήγοντας στο Bumble Bee II το 1988. Ήταν βαρύτερο από το Baby Bird, με βάρος 180 κιλά χωρίς καύσιμα, αλλά με μήκος 2.7 μέτρα και άνοιγμα φτερών 1.7 μέτρα. Ο κινητήρας 85 ίππων του χάριζε μέγιστη ταχύτητα 190 μιλίων την ώρα.
Δυστηχώς, οι πρώτες πτήσεις του Bumble Bee II στις 8 Μαϊου 1988 είχαν μικτά αποτελέσματα καθώς ο Starr κατάφερε να κάνει αρκετά περάσματα πάνω από τον αεροδιάδρομο, κερδίζοντας την θέση στο βιβλίο των ρεκόρ αλλά εξαιτίας βλάβης στον κινητήρα το αεροπλάνο κατέπεσε και παραλίγο να στοιχίσει την ζωή του Starr.
Ίσως, σε μια προσπάθεια να αποτρέψουν περαιτέρω ατυχήματα στην προσπάθεια για την κατασκευή ακόμη μικρότερων αεροπλάνων, οι ιθύνοντες του βιβλίου Guinness απένειμαν και στους δυο, Stits και Starr, το παγκόσμιο ρεκόρ. Το Baby Bird θεωρείται το μικρότερο μονοπλάνο ενώ το Bumble Bee το μικρότερο διπλάνο.